Uczucia złości, frustracji, samotności lub znudzenia
Uczucia złości, frustracji, samotności lub znudzenia
W Nowym Jorku szczepionka przeciw ospie małpiej jest dostępna dla osób, które niedawno miały kontakt z podejrzanym lub potwierdzonym przypadkiem ospy małpiej w ciągu ostatnich 14 dni.
Osoby z grupy wysokiego ryzyka niedawnego kontaktu z ospą małpią, w tym członkowie społeczności LGBTQ i inni mężczyźni, którzy uprawiają seks z mężczyznami i mieli kontakt intymny lub kontakt skóra do skóry, mieszkając lub odwiedzając obszary, w których rozprzestrzenia się ospa małpia, kwalifikują się do szczepionka.
Według NYSDOH każda osoba, która może być narażona na przyszłe narażenie na zakażenie małpią ospą, może również zostać zaszczepiona.
ACAM2000 skuteczny przeciwko małpiej ospie
Nowe badanie opublikowane w recenzowanym czasopiśmie Viruses dotyczyło tego, czy mutacje genetyczne wirusa ospy małp obserwowane podczas obecnej epidemii (MPXV-2022) mogą wpływać na odpowiedzi immunologiczne wywołane przez szczepionki oparte na wirusie krowianki (VACV). W Stanach Zjednoczonych szczepionka ACAM2000 oparta na VACV jest dopuszczona do uodparniania przeciwko ospie prawdziwej.
Korzystając z danych genomowych i immunologicznych, naukowcy ocenili podobieństwa i różnice genetyczne między VACV i MPXV-2022, szczególnie w regionach białkowych, które są celem przeciwciał neutralizujących lub limfocytów T indukowanych przez szczepionkę.
„Chociaż zidentyfikowaliśmy niewielką liczbę odrębnych mutacji w MPXV-2022, nasze badanie szerzej pokazuje, że VACV i MPXV-2022 są bardzo podobne genetycznie w regionach, na które układ odpornościowy jest narażony poprzez szczepienie” – powiedział prof. Matthew Mckay z Uniwersytetu z Melbourne, jeden z autorów badania.
Autorzy twierdzą, że badanie sugeruje, że szczepionki powinny być stosowane do zwalczania epidemii małpiej ospy na całym świecie; jednak wymagane są badania eksperymentalne, aby potwierdzić ich ustalenia.
Zaburzenie związane z używaniem substancji (SUD) to wielopłaszczyznowy stan charakteryzujący się kompulsywnym i szkodliwym używaniem narkotyków lub alkoholu. Intensywność może wahać się od łagodnej do ciężkiej (uzależnienie).
Kluczowe dania na wynos:
- Im więcej umiejętności nauczysz się wykrywać wyzwalacze, radzić sobie ze stresem i radzić sobie z powrotem do zdrowia, tym większe prawdopodobieństwo, że unikniesz powtarzających się nawrotów.
- Uważa się, że nawet 80% osób, które osiągnęły długotrwałą abstynencję, miało co najmniej jeden nawrót.
- Osoba może zmagać się z wieloma substancjami jednocześnie.
- Powrót do zdrowia to bardzo indywidualny proces, na który składa się kilka podejść.
- Ważnym aspektem unikania nawrotów jest uświadomienie sobie swoich wyzwalaczy
Charakteryzuje się przytłaczającym pragnieniem zażycia substancji, narastaniem tolerancji i/lub objawami odstawienia po odstawieniu substancji. SUD można leczyć, a ludzie mogą i wyzdrowieją.
Co to jest zaburzenie związane z używaniem substancji?
Zaburzenie związane z używaniem substancji (SUD) to choroba psychiczna charakteryzująca się wzorcem używania narkotyków lub alkoholu w sposób powodujący stres emocjonalny i utrudniający codzienne życie. Nasilenie SUD może wahać się od niskiego przez umiarkowany do ciężkiego.
Osoba może zmagać się z wieloma substancjami jednocześnie, takimi jak alkohol i kokaina lub heroina. SUD może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia, relacji i ogólnej jakości życia. Konieczne jest szukanie pomocy, gdy tylko pojawią się objawy SUD.
Cztery kluczowe elementy zdrowienia
Zdrowie: eliminowanie lub kontrolowanie używania narkotyków i podejmowanie przemyślanych, zdrowych decyzji, które promują zdrowie fizyczne i psychiczne.
Schronienie: posiadanie stabilnego i bezpiecznego miejsca do życia
Cele: codzienne robienie znaczących rzeczy, takich jak praca, wolontariat, zajmowanie się rodziną lub zajmowanie się sztuką oraz posiadanie wolności, pieniędzy i środków do uczestniczenia w życiu społecznym.
Społeczność: składa się z połączeń i sieci społecznościowych, które zapewniają pomoc, towarzystwo, miłość i nadzieję.
Proces odzyskiwania
Powrót do zdrowia to bardzo indywidualny proces, na który składa się kilka podejść. Nie ma jednego uniwersalnego podejścia. Może obejmować profesjonalną terapię, leki wspomagające detoksykację, podejście duchowe, wsparcie rówieśników, takie jak AA, wsparcie rodziny i samoopiekę. Powrót do zdrowia odnosi się do procesu ciągłego rozwoju, zdobywania wglądu i poprawy własnego zdrowia i dobrego samopoczucia, przy jednoczesnym uczeniu się radzenia sobie z niepowodzeniami.
Odporność w rekonwalescencji
Odporność staje się istotnym elementem rehabilitacji, gdy weźmie się pod uwagę fakt, że przeszkody są nieuniknionym aspektem życia. Odporność w zdrowieniu to zdolność osoby do radzenia sobie z potencjalnymi nawrotami. Z czasem ich odporność się wzmacnia, co nie tylko pomaga im radzić sobie z życiowymi problemami, ale także lepiej przygotowuje do kolejnej trudnej próby.
Relacje
„Ty sam możesz to zrobić, ale nie możesz tego zrobić sam”
Proces zdrowienia jest wspomagany przez relacje i sieci społecznościowe. Często obejmuje to członków rodziny, którzy stają się rzecznikami rehabilitacji dla ukochanej osoby.
Wsparcie rówieśnicze zachęca ludzi do udziału lub pozostania aktywnymi w procesie uzdrawiania poprzez wzajemny szacunek, zrozumienie i wzmocnienie. Wsparcie rówieśnicze zapewnia niekliniczne wsparcie oparte na mocnych stronach poza granicami leczenia klinicznego w społeczności.
Zachowanie trzeźwości i możliwy nawrót
Trzeźwość oznacza bycie wolnym od wszelkich narkotyków i alkoholu. Chociaż celem może być całkowita abstynencja, niepowodzenia są normalne. Uważa się, że nawet 80% osób , które osiągnęły długotrwałą abstynencję, ma przynajmniej jeden nawrót. Niektóre osoby napotykają kilka nawrotów, zanim osiągną długoterminowe wyzdrowienie.
Zespół po ostrym odstawieniu
Zespół po ostrym odstawieniu (PAWS) odnosi się do objawów odstawienia, które utrzymują się poza fazą detoksykacji. Negatywne emocje, takie jak złość, niepokój, smutek, problemy ze snem i uczucie ciągłego zmęczenia są powiązane z łapami.
PAWS może trwać od sześciu miesięcy do dwóch lat po zaprzestaniu używania narkotyków lub alkoholu.
Jeśli nie jesteś ostrożny, objawy PAWS mogą prowadzić do nawrotu, jeśli nie zostaną zidentyfikowane i rozwiązane.
Strategie sukcesu.
Zrozumieć własne wyzwalacze
Ważnym aspektem unikania nawrotów jest zrozumienie zewnętrznych bodźców — ludzi, miejsc, rzeczy i wydarzeń, które stymulują myśli lub pragnienia związane z używaniem narkotyków — jak również wewnętrznych bodźców, takich jak uczucia, myśli lub emocje związane z narkotykiem z wyboru.
Po zidentyfikowaniu zagrożeń możesz opracować strategię, aby się na nie przygotować lub im zapobiec. Niektóre typowe przykłady wyzwalaczy obejmują:
- Uczucia gniewu, frustracji, samotności lub znudzenia.
- Kwestie relacji.
- Problemy z pracą lub finansami.
- Widząc byłych uzależnionych przyjaciół lub dilerów.
Rozpoznaj czerwone flagi nawrotów
Nawrót może się do ciebie skradać, ponieważ nie jesteś świadomy znaków ostrzegawczych. Nawrót następuje na długo przed przyjęciem napoju lub substancji i dzieli się na trzy etapy: nawrót emocjonalny, nawrót psychiczny i nawrót fizjologiczny.
Sygnały obejmują:
- Powrót do uzależniających wzorców myślowych (negatywne myślenie).
- Angażowanie się w autodestrukcyjne, kompulsywne zachowania, takie jak hazard i destrukcyjne związki.
- Fantazjowanie o spotkaniu z byłymi przyjaciółmi, którzy wciąż są uzależnieni.
- Racjonalizacja i minimalizacja. („Jest tylko jeden, poradzę sobie”, „Nie jestem narkomanem, poradzę sobie z kilkoma kieliszkami wina do drinka w weekend”).
- Myślenie o używaniu narkotyków lub alkoholu jako o rozsądnym sposobie wyjścia z cierpienia.
Pielęgnuj zdrowe relacje
Badania wykazały, że jeśli otaczasz się toksycznymi ludźmi, istnieje większe prawdopodobieństwo nawrotu. Teraz, gdy jesteś czysty, być może zdałeś sobie sprawę, że niektóre z twoich poprzednich związków były nie tylko dysfunkcyjne, ale także niezwykle toksyczne. Niektóre z najbardziej wpływowych czynników nawrotu to ludzie najbliżsi. Na przykład mogłeś stworzyć współzależny związek lub członek rodziny, znajomy lub pracodawca mógł ci to umożliwić, nawet o tym nie wiedząc.
Buduj sieci wsparcia
Izolowanie się podczas zdrowienia jest główną przyczyną nawrotów. Ważne jest, aby znaleźć sieci wsparcia, nawet jeśli nie masz ochoty na kontakty towarzyskie. Dołącz do grupy wsparcia, takiej jak grupa AA lub sprawdź, czy w twoim ośrodku terapeutycznym działa grupa opieki pooperacyjnej. Wyciągnij rękę i spróbuj odbudować zerwane relacje rodzinne. To wszystko pomoże zbudować poczucie własnej wartości i pewność siebie.
Uczestniczyć w terapii
Zaleca się również konsultację z terapeutą w celu uzyskania pomocy. Jeśli uważasz, że będzie to nieosiągalne, zazwyczaj istnieją ośrodki wolontariatu, które zapewniają bezpłatne lub po obniżonej cenie poradnictwo.
Powrót do zdrowia to proces, a ludzie często ślizgają się po drodze. Najlepszym sposobem na postęp w wychodzeniu z uzależnienia od alkoholu lub narkotyków jest zastosowanie wielu różnych strategii, które pomogą Ci odnieść sukces. Pamiętaj, aby dbać o siebie, znaleźć ludzi, którzy mogą ci pomóc i pomyśleć o wizycie u Doradcy ds. Uzależnień.
Zaburzenie osobowości borderline (BPD) należy do kategorii zaburzeń osobowości klastra B (PD). Są one definiowane przez cechy charakteru, takie jak dramatyczny, impulsywny i emocjonalny. Podstawowe cechy BPD to ekstremalne wahania nastroju, trudności w kontrolowaniu reakcji emocjonalnych i niestabilne relacje. Osoby cierpiące na BPD są również narażone na zwiększone ryzyko samookaleczeń i samobójstw.
Początek i rozpowszechnienie
Podobnie jak w przypadku większości PD, diagnoza BPD może zostać postawiona dopiero po ukończeniu 18 roku życia, czyli wtedy, gdy osobowość jest w pełni rozwinięta. Jednak w przypadku BPD początek objawów można zaobserwować w okresie młodzieńczym. Niektóre badania wskazują, że BPD można wiarygodnie przewidzieć we wczesnym okresie dojrzewania, już w wieku 11 lat.
Szacuje się, że częstość występowania w ogólnej społeczności wynosi do 2% u osób w wieku od 19 do 55 lat. Wskaźnik ten jest nieco wyższy wśród nastolatków i wynosi około 3%. Objawy BPD często zmniejszają się wraz z wiekiem, a niektóre doniesienia sugerują, że są one łagodne w późnej dorosłości między 30 a 40 rokiem życia.
Częstość występowania BPD nie jest równa między płciami, ponieważ kobiety mają większe ryzyko rozwoju BPD. Szacunki kliniczne sugerują, że do 75% hospitalizowanych osób z BPD to kobiety, ale różnice między płciami w społeczności są znacznie mniejsze. W okresie dojrzewania częstość występowania BPD u obu płci wynosi około 2,6% dla mężczyzn i 3,9% dla kobiet.Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź https://active-keto-gummies-official.top/pl/wplyw-snu-na-utrate-wagi-zrozumienie-zwiazku-i-strategii-lepszego-wypoczynku/ .